Dün akşam üzeri Cumhurbaşkanı’nın bir kabine toplantısının ardından açıklama yapacağını öğrendiğimde "herhalde eleştiriler etkisini gösterdi, Cumhurbaşkanı şimdi derli toplu bir destek planı açıklayacak" diye düşünmüştüm.

Söz konusu olan Erdoğan ise bu kadar derin düşünmemem gerektiğini biliyordum ama insan yine de bu olağanüstü durumun, bazı şeyleri değiştirebileceğini ümit etmek istiyor.

Açıklamanın özeti şu: Dünyanın her yerinde, devletler, bu zor günleri atlatabilmeleri için kamu kaynaklarını vatandaşlarına vermek ile ilgili planlar açıklarlarken, bizim planımız vatandaşın devlete para vermesi olarak ortaya çıktı.

Vatandaşlar devlete verecek, devlet de bunu ihtiyaç sahiplerine verecek!

Türk olmak kolay değil tabii!

Almanlar, Kanadalılar, Amerikalılar filan işte bu yüzden bizi kıskanıyorlar.

Ve yüce gönüllü devletimiz ahiret hayatımızı da garanti altına almak için yol da gösteriyor: Fitre ve zekatlarınızı da bu işe yatırın!

Acaba bir promosyon da düşünülebilir mi?

Mesela 100 bin liranın üzerinde yardım yapanlara Diyanet İşleri Başkanı’nın imamlığında Beştepe’de cuma namazına katılma fırsatı?

Yada 50 bin lira verene, İstanbul Müftüsü imamlığında Süleymaniye’de ikindi namazı?

5 bin lira bağışlayanların ölmüşlerinin ruhuna gönderilmek üzere 41 adet Yasin?

Cumhurbaşkanı, gerekirse muhtarları da devreye sokarak bu yardımların yerine ulaşacağının garantisini de veriyor!

Hatırlıyor mu bilmem?

15 Temmuz şehitleri ve gazileri için toplanan 338 milyon lira yardım hâlâ dağıtılamadı.

Beşiktaş’ta terör saldırısında şehit ya da gazi olan polislerimiz için toplanan 52 milyon lira da hâlâ bankada duruyor.

Erzincan depremi için toplanan 73 milyon lira ne oldu, onu da henüz bilmiyoruz.

Şu yardımları bile dağıtmayı yıllardır başaramayan devletimiz, şimdi virüs krizinde zor duruma düşenler için yardım kampanyası açıyor.

Toplanacak bu para önümüzdeki üç – dört yıl içinde dağıtılır mı dersiniz?

* * *

Koronavirüs, AKP ve Aman Tanrım Tepkisi

Harvard Üniversitesi’nden iki psikolog (Jerome S. Bruner ve Leo Postman), algı konusundaki bir deney için 24 yüksek lisans öğrencisi ile anlaştığında yıl 1949 idi.

Deney aslında çok basitti: Öğrencilere tek tek iskambil kağıtları gösteriliyor ve ne olduklarını söylemeleri isteniyordu.

Kartlar sıradan, herkesin bildiği iskambil kartlarıydı ama içlerinden bazılarıyla oynanmıştı. Destede "kırmızı" bir maça altılısı ile "siyah" bir kupa dörtlüsü vardı.

İskambil ile ilgilenmeyen okuyucular için normal maça işaretinin siyah, kupa işaretinin kırmızı olduğunu belirteyim.

Kartlar hızla dağıtılırken öğrenciler genellikle bu tersliğin farkına varmıyorlardı.

Kırmızı maça altılısını kupa altılısı, siyah kupa dörtlüsünü maça dörtlüsü olarak algılıyorlardı.

Kartlar yavaş dağıtılmaya başlanınca gördüklerini anlamlandırmak için düşünmeye başladılar.

Kırmızı maça altılısı ile karşılaşanlardan bazıları rengin "kahverengi" olduğunu, bazıları "pas lekeli siyah" olduğunu söylüyordu. Bazıları ise tam anlamıyla afallamıştı.

Deneklerden sadece biri, sembollerin ters ya da yerlerinin değiştirilmiş olduğunu söyledi.

Söz konusu deneyin bulguları "Aykırılıkların Algılanması Üzerine: Bir paradigma" başlıklı bir makaleyle yayımlandı. Makaleyi ilgi çekici bulanlardan biri de saygın bilim tarihçisi Thomas Kuhn idi.

Kuhn, deneyin gerçek bir paradigma olduğunu yazmıştı. İnsanların, rahatsız edici bilgiyi, zihinlerinde nasıl işlediklerini ortaya koyuyordu.

İlk tepkileri, gördüklerini, bildikleri bir çerçevenin içine oturtmaya çalışmaktı. Uygunsuzluk işaretleri, mümkün olduğunca göz ardı ediliyordu; kırmızı maça, "paslı siyah" ya da "kahverengi" görünüyordu.

Anormalliğin fazlasıyla göz batar hale geldiği anda ise kriz ortaya çıkıyordu.

Psikologlar buna "Aman Tanrım Tepkisi" adını verdiler.

Deneklerden birisi deney sırasında "maça sembolünün ne olduğundan bile artık emin değilim, aman tanrım" demiş; psikologlar da araştırmanın bulgularına isim ararken ondan esinlenmişlerdi.

Thomas Kuhn, daha sonra Bilimsel Devrimlerin Yapısı isimli önemli eserinde bu durumun sadece bireysel algılar ile ilgili olmadığını bütün sorgulama alanlarını şekillendirdiğini yazacaktı.

* * *

Şimdi iskambil destesinin yerine AKP’yi koyalım.

Kendisini, kimsesizlerin "kimsesi"i, ezilenlerin sözcüsü, diklenmeden dik durmanın adresi diye bize anlatan AKP’yi.

Doğal olarak deneydeki deneklerin yerini de bizler almış oluyoruz.

Destenin içinde "kırmızı maça, siyah kupa" filan var ama onu bir kere bir iskambil destesi olarak kabul ettiğimiz için bunları çok da fark edemiyoruz.

Müteahhitlere kepçeyle dağıtılırken, işçiye göz damlalığıyla bile verilmeyen kamu kaynakları kırmızı maça.

Bir kriz anında gözlerini "piyasalara" dikmeleri ama sıradan insanların başına nelerin geldiğiyle hiç ilgilenmiyor olmaları da siyah kupa!

Koronavirüs salgını gösterdi ki iskambil destesinin içinde çok sayıda hileli kart var.

Ortaya çıktı ki emeğiyle geçinenler, küçük esnaf, küçük sermaye sahibi onları hiç ilgilendirmiyor.

Onların sevdikleri sıralamasında müteahhitler, zenginler baş köşede.

Zaten farkındaysanız en iyi arkadaşları da onlar.

Sermaye örgütlerinin temsilcilerini toplayıp, ekonomik kararlarını açıklarlarken onlara espri bile yapıyorlar.

İşsizler ne olacak, işini kaybedenlere hangi paket yardım edecek? Bunları duymazdan geliyorlar.

"Çalışmazsam aç kalırım, nasıl evde kalayım" diyen TIR sürücüsüne sopa düşüyor, karakola çekiliyor, "yurtdışına çıkma yasağı konularak" evine gönderiliyor.

Buna karşılık, Reis’in en sevdiği zenginlerden birinin yeğeni, parmağındaki yüzüğü gözümüze sokarak sıradan insanların rüyasını göremeyeceği koronavirüs testi ile çocuk eğliyor. Ona soruşturma elbette yok!

Memleketin siyasal İslamcılarının, mevcut düzen ile hiçbir sorunlarının olmadığını, onun olanaklarından yararlanmak için neredeyse birbirlerini ezdiklerini görüyoruz.

Anormallik artık saklanamaz durumda.

Koronavirüs musibeti, eşitsizlik düzeninin din örtüsü altına saklanamaz hale gelmesini de sağladı.

•   Demokrasiye uzak, diktatörlüğe yakın
•   “AKP’li kafası” nasıl çalışıyor?
•   Cumhurbaşkanı'na hakaret suçu: Bir millet çıldırıyor!
•   Yasakçı cibilliyetin açmazı
•   Atalay'ın yeri TBMM, hapishane değil
•   Darbe girişimini engellemek mümkündü
•   Önce demokrat olmayı denemeye ne dersiniz?
•   Seçim sonuçlarının anlattığı
•   Hiçbir şey olmadıysa bile bir şeyler oldu!
•   Partisinden üm2041ini kesmiş bir genel başkan
•   Türkiye'yi yönetenler "sorumsuz" mudur?
•   Vicdan, gerektiğinde vazgeçebileceğiniz bir lüks müdür?
•   Cumhurbaşkanı'nın oğlu Anayasal düzene karşı
•   AKP, aynı delikten sokulmaya doyamamış!
•   Dış politikada
•   Ceza tehd1925i varsa basın özgür değildir
•   Hâkim Bey'de utanma duygusu olmayınca!
•   Cumhurbaşkanı’na sağlıklı yaşam önerim
•   Nursemalar kimden korkmalı?
•   Ş1777detin arkasındaki sinsi plan
•   Kadınlar, Erdoğan’ı terk edecek mi?
•   Cumhurbaşkanı, sorumluluğunu kabul etti
•   Beceriksiz ve başarısız yönetimin siyasi sorumlusu
•   "Milli birlik ve beraberlik" meselesi
•   Demokrasinin karanlık yılları!
•   Bakan şantaj dosyaları mı biriktiriyor?
•   Rüşvetin belgesine yayın yasağı
•   20 yıl sonra hazırlıklara başlamış
•   Soylu, nefret suçu işliyor
•   Mahkemede şaşmak bu mu acaba?
•   Raporu neden yok ettikleri belli
•   Akar ve F1518an'a "darbe girişimi" soruları
•   Bu "kuruntu" c1489diye alınmalı
•   Terör, suikast ve sabotaj anonim şirketi
•   Erdoğan rejimi "tek tip" haber peşinde!
•   Domates, patates ile darbe yapmak!
•   Ödediğimiz vergiler kazık olarak geri dönüyor
•   Otoriter rejimler herkes için tehdit
•   Erdoğan, Bay Kemal’i sevmemekte çok haklı
•   Kolayca “ahlaksız” olabilecek bir toplum muyuz?
•   Erdoğan az gitti, uz gitti, arpa boyu yol gitti
•   Terörle mücadele teftiş kurullarının görevi mi?
•   Cumhurbaşkanı nerede durabilir?
•   Rakamların efendisi!
•   Hasta “ne yerse yesin” Aktifnda
•   Anladığı şey “hatası” değil, kaybetme ihtimali
•   Erdoğan’ın harikalar diyarı!
•   Başkomutan, yel değirmenlerine karşı
•   Mübarek Cuma soruları – 4
•   Toplumsal dayanışmadan ödü kopuyor
•   Ensar sandık, köle tüccarı çıktılar!
•   Cumhurbaşkanı çocuk kandırdığını sanıyor
•   Bu "devlet çetesinin" adını koyalım
•   Yeni Türkiye'nin kanalizasyonu patladı
•   Beceriksizliğin zirvesindeler: Aşı da bitti!
•   Demokrasinin başına damat düştü!
•   "Katılımcı demokrasi" diye bir şey duydunuz mu?
•   Gülün adı, gül olmasaydı da mis gibi kokardı
•   Bay Yüzde 10'un ağzının suyu akardı
•   O kumpasın merkezinde AKP vardı
•   Milletin vekili, milletin ordusu, milletin iradesi
•   Boş m905e gurultusu, nutuk gürültüsünü bastırır
•   Biz unutsak da Tarih unutmaz hakim bey
•   70 maddelik kanunda 191 değişiklik
•   Benim oğlum bina okur
•   Şirketin hayırlısı, böyle olur işte!
•   Artık yeni şeyler söylemek lazım
•   Kamu kesiminde "kadının adı yok"
•   "Alaturka" tartışma adabı!
•   "Örgüt, kanuni düzenlemeleri siyasi otoriteye yaptırabilmiştir"
•   Kötülüğün sıradanlaşması
•   Bu üslup kabak tadı verdi
•   Fakirlik ikt670ardan, ikt670ar fakirlikten çıkar!
•   Muhalefete "virüs" demek, hayra alamet değil
•   "AKP zihniyeti" payını almadan bırakmaz
•   Damat, hayaller diyarında!
•   Süleyman Soylu’nun "guguk" devleti
•   Faşizmin ayak sesleri!
•   Hatayı görmek için 33 şehit gerekmiyordu
•   Mezarlıktan geçerken ıslık çalan AKP’liler
•   Ölmeyi göze almış ama
•   Suçluların telaşı böyle oluyor demek ki
•   Rejim, sona yaklaştıkça sertleşiyor
•   AKP’yi bu havalar mahvedecek
•   Diyanet, devletin temel kurumu oldu
•   "AKP zihniyeti" sayı saymayı bilmiyor mu?
•   AKP Tarihinin karanlık noktaları
•   Bu tür işler durduk yerde olmaz!
•   Bir özne olarak "ulan"
•   Komisyonu öde, erken emekliliği kap
•   Utanma duygusu olmayanın adına utanmak!
•   "Baba - oğul sistemi" galiba en iyisi
•   Erdoğan’ın “halkı kin ve düşmanlığa tahrik” suçu
•   Gözleri asla doymuyor
•   Sorunun çözüleceği yer Suriye değil, Türkiye
•   Dürrizade’nin ruhu Diyanet’te hortladı
•   Saray’a para var ama yangın uçağına yok
•   Millet iradesine '374ari' darbe!
•   Kıyı Kanunu: Kaç paran var?